Elizabeth, trzydziestotrzyletnia żona, matka, pani domu, ogarnięta obsesyjnym pragnieniem perfekcji, fanatycznie podporządkowuje się normom społecznym. Zagorzała obrończyni środowiska naturalnego oszczędzająca energię, śpiąca miesiącami w przepoconej i polepionej spermą pościeli. Zdeklarowana ateistka, wegetarianka, dziecko wychowuje ściśle według poradnika wychowania antyautorytarnego.
Na tym portrecie widać jednak pęknięcia. Bohaterka spiera się w duchu z feministkami o prawo do uległości zachciankom mężczyzny, a zwłaszcza z „nienawidzącą mężczyzn” matką. Tylko podczas seksu czuje się naprawdę wolna. Tym bardziej, im więcej granic on narusza.
W powieści „Wilgotne miejsca” Charlotte Roche dowiodła, że stać ją nie tylko na drastyczną szczerość. „Modlitwy waginy” opowiadają o małżeństwie i rodzinie jak żadna inna poprzedzająca je powieść. W sposób śmiały, ironiczny, zabarwiony czarnym humorem eksplorują najskrytsze tajniki życia współczesnych kobiet.
